Z badań wynika, że chrapie 1 mężczyzna na 10, przy czym wskazanie płci to nie przypadek. Kobiety również chrapią, lecz zwykle zdarza się to dopiero po menopauzie. Chrapanie to jednak nie choroba – samo w sobie jest czynnością fizjologiczną i w takim wypadku obejmuje około 2/3 populacji osób chrapiących. Nierzadko więc walczyć z chrapaniem w największym stopniu chcą chronicznie niewyspani bliscy (tym bardziej, że dźwięki chrapania porównywalne są pod względem decybeli z włączoną kosiarką do trawy). Zaznaczyć jednak należy, że chrapanie może również wynikać z nierozpoznanych chorób, a także im towarzyszyć, o czym często przekonujemy się w naszej poradni laryngologicznej w Białymstoku.
Z czego wynika chrapanie
Chrapanie wynika z niewłaściwego ułożenia ciała i rzeczywiście, po zmianie pozycji podczas snu wydawanie głośnych dźwięków może ustać. Pozycja bowiem wpływa na przepływ powietrza przez gardło, co jest bezpośrednią przyczyną omawianego zjawiska.
Z chrapaniem może się jednak wiązać ryzyko i towarzyszy ono innemu znanemu problemowi – bezdechowi sennemu. Przyczyną bywa również przekrzywiona przegroda nosowa, niezależne od wieku Pacjenta. Inne przyczyny to:
- powiększenie migdałków podniebiennych,
- wydłużone podniebienie miękkie
- przerost języczka podniebiennego,
- inne nieprawidłowości w budowie gardła.
Dobrze znanym problemem związanym z chrapaniem jest również otyłość, ale też nadciśnienie, a także upojenie alkoholowe.
Zjawisko chrapania a fizjologia
W aptekach dostępne są środki, które mogą być pomocne w zredukowaniu siły chrapania lub jego usunięciu. Między innymi są to płukanki do ust, gardła, a także krople i aerozole do nosa. Jeśli problem nie jest poważny – tj. bliska osoba stwierdziła, że bezdech senny jest nieobecny, warto na początek walki z chrapaniem skorzystać z rad laryngologa i zastosować ogólnodostępne preparaty. Należy jednak pamiętać, że zawsze warto profilaktycznie zbadać się u laryngologa w celu wykluczeniu chorób, które chrapanie wyzwalają.
Chrapanie musi być związane ze zmianami w gardle – powstaje wówczas przestrzeń różniąca się od występującej w czasie czuwania.
- Przez tę przestrzeń przebiegające podczas oddychania powietrze przechodzi z większą trudnością.
- Zwiotczone podczas snu mięśnie, wraz z tylną częścią gardzieli, dotykają nasady języka.
- Powstała w ten sposób wąska przestrzeń pozwala na oddychanie, lecz gdy pojawiają się dodatkowe czynniki, może być ono utrudnione lub zakłócone.
W takim kontekście chrapanie właściwie jest zakłóceniem oddychania podczas snu, spowodowanym zwężeniem przestrzeni gardła przez którą przepływa powietrze. Utrudnienie oddychania sprowadza się jednocześnie do wystąpienia bezdechów, które częściowo są skojarzone z naprzemiennie występującymi zatrzymaniami oddychania i następującymi po nich głębokimi, gwałtownymi wdechami.
Bezdechom natomiast nie zawsze towarzyszy wydawanie dźwięków, lecz znaczenie ma częstotliwości tych bezdechów. Chrapanie uznaje się więc za wstęp do bezdechów, a gdy ich liczba przekracza 10 na godzinę i trwają one ponad 10 sekund, mówi się o stanie chorobowym.
Porady na chrapanie z Białegostoku
Nie istnieją jednoznaczne metody na chrapanie. Przede wszystkim ważne jest, by określić jego moc i częstotliwość, w czym może pomóc tylko osoba bliska podczas nocnej obserwacji. Chrapanie nie zawsze jednak wynika z choroby, a także nie musi się często powtarzać. W przypadku poszczególnych Pacjentów wystarczy zdrowy tryb życia, redukcja nadwagi (znaczenie ma obwód szyi i jej zatłuszczenie), unikanie alkoholu przed snem, rezygnacja z palenia papierosów, niestosowanie leków na sen, które mogą być przyczyną chrapania podobnie jak alkohol.
Nasi Pacjenci w Białymstoku często jeszcze przed pierwszą wizytą u specjalisty mają własne metody radzenia sobie z chrapaniem. Należą do nich: odpowiednie ułożenie ciała podczas snu (na boku lub na brzuchu), używanie płaskiej poduszki, a także staranne oczyszczenie nosa. Jeżeli metody te okazują się jednak nieskuteczne lub pojawia się bezdech senny, konieczna jest konsultacja lekarska.
Warto przeczytać: Poradnia laryngologiczna – stany nagłe i przewlekłe